vyath व्यथ्
Definition: व्यथ् 1 Ā. (व्यथते, व्यथित) 1 To be sorry, to be pained, vexed or afflicted, be agitated or disquieted; विश्वंभरापि नाम व्यथते इति जितमपत्यस्नेहेन U.7; न विव्यथे तस्य मनः Ki. 1.2,24. -2 To be disturbed, be ruffled or agitated; व्यथितसिन्धुमनीरशनैः शनैः Ki.5.11. -3 To tremble; येषां न वृत्तं व्यथते न योनिश्चित्तप्रसादेन चरन्ति धर्मम् Mb.5.36.24. -4 To be afraid. -5 To dry, become dry. -Caus. (व्यथयति-ते) 1 To pain, distress, vex, annoy; तथा वृत्तं पापैर्व्यथयति यथा क्षालितमपि U.1.28. -2 To frustrate, mar. -3 To frighten, terrify. -4 To lead or turn away. -With प्र to be excessively vexed; दृष्ट्वाद्भुतं रूपमिदं तवोग्रं लोकत्रयं प्रव्यथितं महात्मन् Bg.11.2,45.
|
|
Dictionary: Apte
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: |