rukma रुक्म
Definition: रुक्म a. [रुच्-मन् नि˚ कुत्वम् Uṇ.1.135] 1 Bright, radiant. -2 Golden; गरुडो रुक्मपक्षो वै Rām.1.14.29. -क्मः 1 A golden ornament; परितश्च धौतमुखरुक्मविलसत् Śi.15.78. -2 A thorn-apple. -क्मम् 1 Gold; निक्षेपस्याप- हरणं ...... रुक्मस्तेयसमं स्मृतम् Ms.11.57. -2 Iron. -Comp. -अङ्गद a. wearing golden armlets. -आभ a. shining like gold, bright; Ms.12.122. -कारकः a goldsmith. -पात्री a golden dish; भुञ्जते रुक्मपात्रीषु युधिष्ठिरनिवेशने Mb.3.233.42. -पुङ्ख a. gold-shafted. -पृष्ठक a. gilded, coated with gold. -रथः, -वाहनः Name of Droṇa.
|
|
Dictionary: Apte
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: |