prakup प्रकुप्
Definition: प्रकुप् 4 P. 1 To be angry, to be enraged or provoked at; निमित्तमुद्दिश्य हि यः प्रकुप्यति ध्रुवं स तस्यापगमे प्रसीदति Pt.1.283. -2 To be excited, gather strength, increase. -Caus. To provoke, irritate, exasperate; साधोः प्रकोपितस्यापि मनो नायाति विक्रियाम् Subhāṣ.
|
|
Dictionary: Apte
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: |