prajñā प्रज्ञा
Definition: प्रज्ञा 1 Intelligence, understanding, intellect, wisdom; आकारसदृशप्रज्ञः प्रज्ञया सदृशागमः R.1.15; नाभिनन्दति न द्वेष्टि तस्य प्रज्ञा प्रतिष्ठिता Bg.2.57; शस्त्रं निहन्ति पुरुषस्य शरीरमेकं प्रज्ञा कुलं च विभवं यशश्च हन्ति ॥ Subhāṣ. -2 Discernment, discrimination, judgment; इयं निष्ठा बहुविधा प्रज्ञया त्वध्यवस्यति Mb.14.3.24. -3 Device or design. -4 A wise or learned woman. -5 Longing for (वासना); impression (संस्कार); तं विद्याकर्मणि समन्वारभेते पूर्वप्रज्ञा च Bṛi. Up.4.4.2. -6 Name of the goddess Sarasvatī. -7 A particular Śakti or energy. -8 A true or transcendental wisdom; Buddh. -Comp. -अस्त्रम् a missile, weapon; ततः प्रज्ञास्त्रमादाय मोहनास्त्रं व्यनाशयत् Mb.6.77.53. -घनः nothing but intelligence; Bhāg. -चक्षुस्, -नयन a. blind; (lit. having understanding as the only eyes); ततो ज्ञास्यसि मां सौते प्रज्ञाचक्षुष- मित्युत Mb.1.1.149; Bhāg.1.13.28; Manodūta 115; N.12.16. (-m.) an epithet of Dhṛitarāṣṭra; Mb.3. 7.24; Kāvyamālā, Part.13. (-n.) the mind's eye, mental eye, the mind; M.1. -पारमिता one of the transcendent virtues; Buddh. -मात्रा an organ of sense. -वादः a wise saying; अशोच्यानन्वशोचस्त्वं प्रज्ञावादांश्च भाषसे Bg.2.11. -वृद्ध a. old in wisdom. -सहाय a. intelligent, wise. -हीन a. void of wisdom, silly, foolish.
|
|
Dictionary: Apte
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: |