mukhara मुखर
Definition: मुखर a. [मुखं मुखव्यापारं कथनं राति रा-क Tv. cf. P. V.2. 17 Vārt. also] 1 Talkative, garrulous, loquacious; मुखरा खल्वेषा गर्भदासी Ratn.2; मुखरतावसरे हि विराजते Ki. 5.16; तद्रूपवर्णनामुखर K.189; Bk.2.54. -2 Noisy, making a continuous sound, tinkling, jingling (as an anklet &c.); स्तम्बेरमा मुखरशृङ्खलकर्षिणस्ते R.5.72; अन्तः- कूजन्मुखरशकुनो यत्र रम्यो वनान्तः U.2.25,2; Māl.9.5; मुखरमधीरं त्यज मञ्जीरं रिपुमिव केलिषु लोलम् Gīt.5; Mk. 1.35; तोयोत्सर्गस्तनितमुखरो मा स्म भूः Me. 39. -3 Sounding, resonant or resounding with (usually at the end of comp.); स्थाने स्थाने मुखरककुभो झाङ्कृतैर्निर्झराणाम् U.2. 14; मण्डलीमुखरशिखरे (लताकुञ्जे) Gīt.2; गोदावरीमुखरकन्दर- गिरिः U.1; R.13.4. -4 Expressive or indicative of. -5 Foul-mouthed, abusive, scurrilous. -6 Mocking, ridiculing. -रः 1 A crow. -2 A leader, the chief or principal person; यदि कार्यविपत्तिः स्यान्मुखरस्तत्र हन्यते H.1. 27. -3 A conch-shell. -री The bit of a bridle.
|
|
Dictionary: Apte
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: |