mogha मोघ

Definition: मोघ a. [मुह्-घ अच् वा कुत्वम्] 1 Vain, useless, fruitless, unprofitable, unsuccessful; याच्ञा मोघा वरमधिगुणे नाधमे लब्धकामा Me.6; मोघवृत्ति कलभस्य चेष्टितम् R.11.39;14.65; मोघाशा मोघकर्माणो मोघज्ञाना विचेतसः Bg.9.12. -2 Aimless, purposeless, indefinite. -3 Left, abandoned. -4 Idle. -घः A fence, an enclosure, a hedge. -घा The trumpet flower. -घम् ind. In vain, to no purpose, uselessly. -Comp. -कर्मन् a. engaging in useless rites. -पुष्पा a barren woman.


Dictionary: Apte
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: