acyuta अच्युत
Definition: अच्युत a. [न. त. स्वरूपसामर्थ्यात् न च्युतः च्यवते वा-काल- सामान्ये कर्तरि क्त] 1 Not fallen, firm, fixed; not giving way, solid; गरुडमूर्तिरिव अच्युतस्थितिरमणीया K.52 (अच्युत meaning 'Viṣṇu' and 'firm', 'fixed'); ˚क्षित् having solid ground. -2 Imperishable, permanent; ˚रुष् inveterate enmity. -3 [न च्योतति क्षरति; च्युत्-क. न. त.] Not melting away or perishing, not leaking or dripping. -तः 1 Name of Viṣṇu; of the Almighty Being; यस्मान्न च्युतपूर्वो$हमच्युत- स्तेन कर्मणा Bhāg. -2 गच्छाम्यच्युतदर्शनेन K.P.5. (where अ˚ also means 'one who is firm, does not yield to passions') -3 Name of a plant, Morinda Tinetoria. (Mar. बारातोंडी, शिर्दोली). -4 A sort of poetical composition containing 12 cantos. -Comp. -अग्रजः [ष. त.] Name of Balarāma or Indra. -अङ्गजः, -पुत्रः, -आत्मजः Name of Cupid, son of Kṛiṣṇa and Rukmiṇī. -आवासः, -वासः the sacred fig-tree. (Mar. पिंपळ). -जः [प. त.] a class of Jaina deities said to have been produced from Viṣṇu. -जल्लकिन् Name of a commentator of the Amarakośa. -स्थलम् Name of a place in the Punjab.
|
|
Dictionary: Apte
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: |