havya हव्य
Definition: हव्य a. [हु-कर्मणि यत्] To be offered in oblations. -व्यम् 1 Clarified butter. -2 An oblation or offering to the gods (opp. कव्य q. v.). -3 An oblation in general; ममेष्टं नित्यशो हव्यैर्मन्त्रैः संपूज्य पावकम् Rām.7.3. 12. -व्या A cow; इडे रन्ते हव्ये etc. ŚB. on MS.3.1. 49. -Comp. -आशः fire. -कव्यम् oblations to the gods and to the Manes, or spirits of deceased ancestors; हव्यकव्याभिवाह्याय सर्वस्यास्य च गुप्तये Ms.1.94;3.97,128; et seq. -पाकः an oblation cooked with butter and milk, or the pot in which it is cooked. -लेहिन्, -वाह्, -वाह, -वाहन m. 'the bearer of oblations', fire; तथा हि तोयौघविभिन्नसंहतिः स हव्यवाहः प्रययौ पराभवम् Ki.16.61; अथ संचिन्तयामास भगवान् हव्यवाहनः Mb.3.217.1.
|
|
Dictionary: Apte
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: |