chid छिद्
Definition: छिद् 7 U. (छिनत्ति, छिन्ते, चिच्छेद, अच्छिदत्, अच्छैत्सीत्, अच्छित्त, छेत्तुम्, छिन्न) 1 To cut, cut or lop off, hew, mow, tear, pierce, break asunder, rend, split, divide; नैनं छिन्दन्ति शस्त्राणि Bg.2.23; R.12.8; Ms.4.69,7;9. 276; Y.2.32. -2 To disturb, interrupt (as sleep). -3 To remove, drive off, destroy, quell, annihilate; तृष्णां छिन्द्धि Bh.2.77; एतन्मे संशयं छिन्द्धि मतिर्मे संप्रमुह्यति Mb; राघवो रथमप्राप्तां तामाशां च सुरद्विषाम् । अर्धचन्द्रमुखैर्बाणैश्चि- च्छेद कदलीमुखम् ॥ R.12.96; Ku.7.16. -4 To take away, remove, deprive of; न नः किंचिद् छिद्यते Ś. B. we do not lose anything [cf. L. scindo].
|
|
Dictionary: Apte
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: |