bhogya भोग्य
Definition: भोग्य a. [भुज् ण्यत् कुत्वम्] 1 To be enjoyed or turned to one's account; समुपास्यत पुत्रभोग्यया स्नुषयेवाविकृतेन्द्रियः श्रिया R.8.14; Pt.1.117. -2 To be suffered or endured; Me.1; स पुनर्द्विविधः प्रोक्तो गोप्यो भोग्यस्तथैव च Nārada. -3 Profitable. -ग्यम् 1 Any object of enjoyment. -2 Wealth, property, possessions. -3 Corn, grain. -ग्या A harlot, courtezan. -Comp. -वस्तु articles of luxury; अस्त्यत्र भोग्यवस्तु वर्षशतोपभोगेनाप्यक्षय्यम् Dk.2.4.
|
|
Dictionary: Apte
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: |