anarthaka अनर्थक
Definition: without any signification;lit. having no meaning of themselves, i.e.possessing a meaning only when used in company with other words or parts of words which bear an independent sense;(the word is used generally in connection with prepositions); e.g. अधिपरी अनर्थकौ P.1.4.93, cf. अनर्थान्तरवाचिनावनर्थकौ । धातुनोक्तां क्रियामाहतुः । तदविशिष्टं भवति यथा शङ्के पय: ॥ M. Bh. on P.I.4.93; cf. न निर्बद्धा उपसर्गा अर्थान्निराहुरिति शाकटायनः Nir. I. 1.3: cf. also अनर्थकौ अनर्थान्तरवाचिनौ Kāś. on I.4.93, explained as अनर्थान्तरवाचित्वादनर्थकावित्युक्तम् न त्वर्थाभावादिति दर्शयति by न्यासकार; (2) meaningless, purposeless: cf. प्रमाणभूत आचार्यो दर्भपवित्रपाणिः महता यत्नेन सूत्रं प्रणयति स्म । तत्राशक्यं वर्णेनाप्यनर्थकेन भवितुं किं पुनरियता सूत्रेण M.Bh. on I.1.1, as also सामर्थ्ययोगान्न हि किंचिदस्मिन् पश्यामि शास्त्रे यदनर्थकं स्यात् M.Bh. on P. VI.I.77. See for details M.Bh. on I.2.45 Vārt. 12: III.1.77 Vārt. 2 and Kaiyaṭa and Uddyota thereon; (3) possessed of no sense absolutely as some nipātas केचन निपाताः सार्थकाः केचन च निरर्थकाः Uv. on R. Pr. XII.9; निपातस्यानर्थकस्यापि प्रातिपदिकत्वम् P. I. 2.45 Vārt.12 cf. also जन्या इति निपातनानर्थक्यं P. IV. 4.82. Vārt. 1, एकागारान्निपातनानर्थक्यं P. V.1.113 Vārt. 1, also 114 Vārt.1.
|
|
Dictionary: Abhyankar
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: |