acchidra अच्छिद्र
Definition: अच्छिद्र a. [न. ब.] Unbroken, uninjured, complete, unimpaired, without holes or weak points, faultless, without defect; अच्छिद्रैः सुस्तम्भैर्मन्त्रिभिः Pt.1.126; जपच्छिद्रंतपच्छिद्रं यच्छिद्रं श्राद्धकर्मणि । सर्वं भवतु मे$च्छिद्रं ब्राह्मणानां प्रसादतः ॥; तत्तथा क्रियतां राजन्यथा$च्छिद्रः क्रतुर्भवेत् Rām., ˚ऊति giving perfect protection Rv.1.245.3. -द्रम् A faultless action or condition, absence of defect; ˚द्रेण uninterruptedly, from first to last. -Comp. -ऊधन् [ऊध्नी] having a faultless udder. अच्छिद्रोध्नी पीपयद्यथा नः सहस्रधारा पयसा मही गौः ॥ Rv.1.133.7. -काण्डम् Name of a chapter of the तैत्तिरीय ब्राह्मण.
|
|
Dictionary: Apte
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: |